تخم نطفه دار مرغ شاخدار

معرفی مرغ شاخدار

 جزو رده ی پرندگان قرقاول محسوب میشوند، این مرغان به علت دارابودن بدنی قوی و نسبتآ گرد و توپر جلب توجه میکنند. اندازه مرغ گینه ای در نژادهای مختلف متفاوت بوده و ما بین ۴۰ تا ۷۲ سانتیمتر در طول است و وزن آنها نیز به ۷۰۰ گرم تا ۲/۵ کیلو گرم میرسد. معمولا علامت خاصی برای تشخیص جنسیت این پرنده وجود ندارد ولی قدر مسلم آن است که نرها از مادها بزرگترند و مادها دارای جثه ای ظریفتر و صدایی که از خود تولید میکنند تندتر و آرامتر است و شاخ نرها کمی بزرگتر از جنس ماده است.فعالیت این پرندگان در طول روز است و معمولا در هنگام گرمای طاقت فرسای ظهر به استراحت پرداخته و در هنگام غروب بدنبال درختی برای گذراندن شب میگردند و تا صبحگاهان بر بالای درخت باقی می مانند. بیشتر فعالیت مرغان گینه ای در طی ساعات اولیه صبحگاه و قبل از غروب آفتاب می باشد. مرغهای آفریقایی در خارج از فصل جفتگیری دارای زندگی اجتماعی و بصورت گروهی می باشند. این رابطه گروهی بسیار قوی و پایدار است . معمولا گروههای ۱۰ تا ۴۰ تایی هستند اما تا تعداد ۲۰۰ عدد در یک گروه از این پرندگان در ساوانا دیده شده . این پرندگان از قلمرو خاصی برای خویش دفاع نمیکنند و نیاز به حرکت زیاد دارند و بسیار ترسو و عصبی میباشند که سبب جیغ زدنهای پی در پی آنها در هنگام ترس خواهد شد.

در فصل جفتگیری معمولا هر جفت به دنبال مکانی مناسب چون درون تنه درختان، لابلای بوته های انبوه و علوفه های بلند و متراکم و یا در درون سوراخی در زمین گشته و با پیدا نمودن محل مناسب ماده ها شروع به ساخت لانه که جمع آوری علوفه های خشک است ، می کنند . در این هنگام نر پرنده از وی جدا شده و در فاصله ای مشخص به نگهبانی و آگاه ساختن مرغ ماده از خطرات احتمالی با صدای بلند می پردازد. در شرایط مناسب این پرندگان تا دو مرتبه در سال اقدام به جفتگیری ، تخم گذاری و پرورش جوجه می نمایند.
بلوغ
مرغان شاخدار در سن ۶ تا هفت ماهگی به سن بلوغ میرسند. مرغ مادر اقدام به گذاردن ۴ تا ۱۹ عدد تخم نموده و زمان خارج شدن جوجه ها از تخم ۲۳ تا ۲۸ روز به طول می انجامد . جوجه ها بعد از خارج شدن از تخم بلافاصله لانه را ترک کرده و در کنار والدین بدنبال غذا گشته و به گروه می پیوندند. در تمام مدتی که مادر بر روی تخم ها خوابیده جفت وی به نگهبانی در اطراف لانه می پردازد. بزرگترین دشمن جوجه ها گربه ها ، کلاغها و دیگر پرندگان شکاری، جانوران چون سمور و روباه و موش صحرایی و … می باشند.

جوجه کشی
در جوجه کشی مصنوعی دمای مطلوب برای تخم ها ۳۷/۵ درجه سانتیگراد است. حرارت مناسب برای جوجه ها در هفته اول ۳۶ تا ۳۸ درجه سانتیگراد بوده که می توان هر هفته دو درجه حرارت را کاهش داد و به ۲۰ تا ۲۲ درجه سانتیگراد رسانید. میزان رطوبت مناسب بین ۵۵ تا ۶۰ درصد میباشد. رعایت سکوت و نور کم دائمی سبب جلوگیری از ترس جوجه ها و نشان دادن عکس العملهای شدید می گردد. با توجه به مصرف کم آب توسط جوجه ها ، بهداشت محیط و آب سالم و ظروف تمیز غذاخوری و ضد عفونی محیط توسط قارچ کشهای مخصوص سالن های پرورش طیور بخصوص در ۸ هفته اول نقش بزرگی را برای جلوگیری از تلفات احتمالی جوجه ها ایفا می کند. وزن تخم ها در حدود ۴۰ گرم و در نژادهای پرورشی این مرغ تعداد تخم های گذارده شده به ۱۷۰عدد در طول سال می رسد. اولین تخم بطور معمول در سن ۳۱ هفتگی گذاشته می شود. جوجه ها نر مرغان گینه ای در سن ۴تا ۶ هفتگی از رشد بیشتری برخوردار می باشند. در سن ۱۰ تا ۱۴ هفتگی رشد جوجه های ماده بیشتر از نرها می شود.

عادات غذایی غذای اصلی این پرندگان تشکیل شده از میوه ، گل ، برگ ، بذر و ریشه گیاهان ، علف و حشراتی همچون کرم ، جیرجیرک ، سوسک ، ملخ ، هزار پا ،عنکبوت ،کنه ،مورچه ، حلزون ، و دگر حشرات بی مهره و حتی مارهای کوچک می باشد . درصد بالای غذای یافت شده در چینه دادن این پرندگان در نوع پرورشی دانه های ذرت بوده البته باید در نظر داشت که در گونه های مختلف تنوع غذایی نیز متفاوت است. با تحقیقاتی که بر روی گونه های وحشی این پرندگان انجام گرفته است مشخص شده که آنان در هنگام یافتن غذا دسته های میمونها را تعقیب میکنند تا ته ماندهای غذاهایی که از بالای درخت به پائین می ریزد را بخورند. این پرندگان حتی بدنبال دسته های پاویانها یا گله های دیگر حیوانات براه می افتند تا حشراتی را که از ترس آنها در چراگاه از جلوی آنان اقدام به فرار کردند را شکار کنند. احتیاجات پروتئینی مرغ شاخدار بیشتر از مرغان محلی است. در طول دوران تخمگذاری مرغ مادر نیاز به ۱۰۰ تا ۱۱۰ گرم غذای مناسب چون مخلوط دانه ذرت با کنجاله بادام زمینی ،تخم پنبه ،علوفه و غیروه که در واقع تامین کننده نیازهای بدنش چون کلسیم ،فسفر ، پروتئین خام،لایزین،میتونین ،میتونین سیستین است را دارد.