وقلمون از پرنده های نیمه سنگین به شمار می آید و دارای نژاد های متنوعی در جهان است که شکل ظاهری تمام آن ها در برخی موارد دارای مشترکات ذیل است.

سر بوقلمون معمولا بدون پر، با رنگی متمایل به آبی حاوی گرده های متراکم گوشتی قرمز است. عنبیه چشم قرمز مایل به قهوهای و مردمک آن سیاه رنگ است و در دو طرف صورت کاملا جلوه می کنند.

منقار بوقلمون ها سخت وشاخی بوده و دو منفذ تنفسی پرنده به صورت افقی در انتها و بالای آن قرار دارند.

در سمت بالای منقار یک زائده گوشتی قرار دارد که در حالت عادی آویزان است و در مواقع هیجان و احساس خطر به صورت برجسته نمودار می شود.

برای خرید تخم نطفه دار بوقلمون بیوتی بزرگ سایز با کارشناس شرکت تماس بگیرید

در زیر منقار یک پرده گوشتی شبیه غبغب وجود دارد که تا نیمه گردن ادامه دارد. این پرنده نسبتا طویل و کمی به پشت خمیده است. ابعاد سینه در انواع بوقلمون ها متفاوت است.

در ناحیه سینه جنسی نر 8 تا 9 ماهگی مو های زیر سیاه رنگی می روید.

پشت و کمر در بوقلمون های نر و ماده طویل و از امتداد شانه ها به طرف دم کمی محدب است. دم پرنده نسبتا طویل، کمی افتاده و جمع شده به نظر می آید.

پا های بلند و قوی و بون پر است. رنگ پاها ممکن است قرمز، ارغوانی، سیاه کم رنگ، خاکستری ،نقره ای یا سفید باشد.

وزن هر بوقلمون ماده در نژاد های سنگین در سن 18 هفتگی در حدود 9 تا 10 کیلوگرم است و وزن بوقلمون نر در حدود 14 تا 15 کیلو گرم است.

در حالی که در نژاد های سبک وزن پرنده نر و ماده به ترتیب حدود 9 و 5 کیلوگرم است. بوقلمون نر دارای جثه بسیار بزرگتر و سنگین تر از بوقلمون ماده است.

جنس نر می تواند دم خود را به حالت چتر باز کند و بر روی سینه خود دارای پر های خشن و زبر سیاه رنگی به نام ریش است که آن را از جنس ماده در سه ماهگی متمایز می کند.

تفاوت دیگر بوقلمون نر بزرگتر بودن زایده روی سر آن ها نسبت به بوقلمون ماده است.

بوقلمون بزرگترین و سنگین ترین پرنده خانگی است . برخی مبدا اصلی بوقلمون گوشتی را آمریکای شمالی و مرکزی ذکر می کنند و برخی دیگر ساکنین مکزیکو یعنی سرخپوستان آزتک و مایا را مسئول اهلی شدن آن می دانند درسال 1581 پس از کشف مکزیک بوقلمون به آن کشور وارد شد و سپس در سال 1524 بوقلمون اهلی به انگلستان برده شد و در قرن 16 و 17 مصرف گوشت بوقلمون در انگلستان رواج زیادی گرفت.

اولین شخصی که به طور مکتوب در شال 1499 به بوقلمون اشاره کرده و در مورد آن بحث نموده است پدروالونسونینو می باشد . ضمنا او را اولین فردی می دانند که در سال 1500 میلادی بوقلمون را به اروپا برد.

دلیل اساسی افزایش تولید و مصرف گوشت بوقلمون در اروپا و آمریکا چنین توجیه می گردد . گوشت بوقلمون محلی از لحاظ چربی و کالری فقیرو ازنقطه نظرکارکردی درتغذیه بسیاربا اهمیت و ارزش غذایی آن شبیه گوشت گوساله های بسیار جوان بدون چربی است.

امکان عرضه گوشت بوقلمون به اشکال متنوع وجود داشته و می توای آنها را به حالت لاشه کامل یا قطعات ران و سینه و یا به صورت کالباس و سوسیس و غیره وارد بازار مصرف نمود.

نگهداری بوقلمونها تنها به چهار دیواری سالنها محدود نشده بلکه این امکان حتی در مزرعه و فضای باز برای آنها بیشتر ممکن است.

تاریخچه نگهداری بوقلمون در ایران

این پرنده درزمان شاه عباس صفوی توسط تعدادی از تجار ارمنی که به ایتالیا رفته بودندبه ایران وارد شد و از آن به بعد ارامنه مامور تکثیر و پرورش آن گردیدند.

به نظر می آید که چون جنس نر این پرنده می تواند همانند دیبای رومی رنگ چهره و فرم پرهای خود را هر لحظه به گونه ای درآورد و ضمن ترسو و کودن بودن بسیار لذا بهترین نام برای او می توانسته همین بوقلمون باشد . نگهداری سنتی بوقلمون در نواحی خراسان گیلان و مارندران آذربایجان غربی، شرقی مرکزی ، فارس ، اصفهان و کرمان متداول است.

نژادمهم بوقلمون

بوقلمون برنز از نژاد بوقلمون هاي اهلي است . اگرچه رشد به مراتب بيشتري دارد ولي از نظر ظاهر بسيار شبيه بوقلمون وحشي آمريكاي شمالي است با وجود اينكه نژاد اين دسته از ماكيان در سالهاي اخير رو به نقضان گذاشته است ولي باز مي توان از آنها به عنوان موجودات خوب و مولد خانگي ياد كرد.گزارشات حاكي از اين است كه بوقلمون هاي برنز در مقايسه با ساير گونه هاي بوقلمون اندكي آرام تر هستند و اين باعث مي شود كه به راحتي بتوان آنها را در كنار خود نگهداري نمود.پرورش دهندگان اين حيوان مي گويند زماني كه شما وارد محل زندگي بوقلمونهاي برنز بشويد آنها به راحتي براي دريافت غذا به شما نزديك مي شوند .مثل بيشتر بوقلمونها ، بوقلمونهاي برنز نسبت به سرما و تغييرات آن بسيار حساس مي باشند و بايستي در قبال چنين شرايطي محفوظ نگه داشته شوند .اغلب خانواده هاي بوقلمون برنز به عنوان حيوانات خانگي به فروش مي رسند.در مرحله بلوغ بوقلمونهاي برنز معمولاُ وزني بين 25 تا 40 پوند دارند ، اين در حالي است كه وزن بوقلمونهاي ماده بين 14 الي 26 پوند متغيير است .پرهاي آنها رنگ سياه مات دارد و لكه هاي قهوه اي متمايل به سبز بر روي آنها در زير نور خورشيد مثل رنگهاي متاليكي مي درخشد .كفل اين نوع بوقلمون رنگ برنز خاصي دارد در حالي كه پرهاي ناحيه جلوي بدن او بيشتر قرمز و سبز رنگ است . لبه دم بوقلمون برنز ،دور تا دور نوار سفيد رنگي دارد . در حال حاضر دو نوع از بوقلمونهاي برنز وحشي و سينه پهن بيشتر با مقاصد تجاري توليد ميشوند و دليل آن اين است كه سينه آنها گوشت نسبتاً زيادي دارد .بوقلمونهاي برنز به آمريكاي شمالي تعلق دارند .از حدود 500 سال قبل قوم آز تك آنها را به عنوان حيوان خانگي مورد استفاده قرار مي دادند.اگرچه هر دو نوع بوقلمونهاي برنز در آمريكا كمياب شده اند وليكن بوقلمون سينه پهن بيشتر مورد استفاده عموم قرار دارد . اين نكته را نيز بايد افزود كه پرورش سينه پهن ها بسيار مشكل تر از نوع وحشي آنها مي باشد و دليل آن اين است كه آنها به دليل سينه پهنشان نمي توانند جفت گيري كنند و تكثير آنها به صورت تلقيح مصنوعي صورت مي گيرد . تا سال 1960 بوقلمونهاي برنز عمده ترين بوقلمونهاي بودند كه در ايالات متحده پرورش داده مي شدند.بوقلمونهاي برنز نر را مي توان با زايده گوشت زير گردنشان از بوقلمونهاي ماده تشخيص داد .برخلاف نوع وحشي بوقلمونهاي برنز كه به طور طبيعي جفت گيري مي كنند بوقلمونهاي سينه پهن به دليل سينه پهن خود ، نمي توانند به طور طبيعي جفت گيري كنند . تلقيح مصنوعي روشي است كه در اين مورد به كار گرفته مي شود.

از دیگر نژاد های بوقلمون می توان به موارد زیر اشاره نمود:

• بوقلمون اسلیت

• بوقلمون سیاه

• بوقلمون بوربون

• بوقلمون رویال پالم

• بوقلمون برنز سینه پهن

• بوقلمون  سفید هلندی

• بوقلمون ناراگنست

• بوقلمون بلتس ویله