برهما (امپراطور) یک نژادمرغ آسیایی است که زادگاه آن منطقه برهما پوترا در هند می‌باشد؛ جایی که آنرا بنام چیتاگونگ می‌شناسند

اولین برهماها در سال 1816 از چین به ایالات متحده آمریکا برده شدند و در آنجا بعلت گوشت خوب آن و قدرت بالای این پرنده در تخمگذاری و تحملش، حتی در فصول سرد، بعنوان یک پرنده چند منظوره نگاهداری می‌شد. با این وجود، امروزه این پرنده را تنها برای مقاصد تزیینی پرورش می‌دهند که در گذشته برای اهداف اقتصادی بوده است.از دیگر ویژگی های این گونه می توان به جثه بزرگ آن ، نوک نسبتا کوتاه و قدرتمند آن و پوشش وسیع پر بر روی پای آنها اشاره کرد.آنها به درستی به عنوان یکی از بزرگ ترین نژادهای مرغ شناخته شده اند که اغلب به خاطر جثه بزرگ به نام های شاه مرغان و امپراطور شهرت یافته اند امپراطور ها بسیار با وقار ، مطیع و آرام هستند.
مرغ و خروس ها در حدود 6 تا هفت ماهگی به بلوغ کامل رسیده و در این زمان مرغ ها شروع به تخم گذاشتن می کنند که در ابتدا اندازه تخم مرغ ها از تخم مرغ های مینیاتوری بزرگتر می باشند.تخم مرغ های این نژاد زیاد بزرگ نیست اما سرعت رشد جوجه های آن بسار زیاد است.

مشخصات امپراطور یا برهمای سفید

تعدادی از اولین برهماها که به آمریکا برده شدند تا 6.5 کیلو هم وزن داشتند، اما امروزه چنین حجمی بندرت دیده می‌شود. وزن استاندارد برای خروسها 5 کیلو و برای مرغها 3.800 کیلوگرم محسوب می‌شود. برهما پرنده‌ای آرام و خوشرفتار است که به حیوان خانگی و زینتی خوبی تبدیل شده است.خروسها آرام بوده و در برابر انسان تهاجمی نیستند. این پرندگان عصبی و زودرنج نبوده و همین مسئله آنها را به یک گزینه ایده آل برای خانواده‌هایی که به دنبال پرنده‌ای خانگی هستند، تبدیل می‌کند.از ویژگی های دیگر آن ها بی سرو صدا بودن آنها می باشد. امپراطور ها تحمل بالایی نسبت به سرما دارند و در ماه های سرد سال به راحتی زندگی میکنند

توصیه های بهداشتی برای مرغ خروس امپراطور یا برهمای صابونی

سعی شود امپراطور ها در محیطی تمیز و خشک نگداری شوند زیرا وجود لجن و حتی مدفوع خود حیوان به علت پوشش گسترده پر در پا موجب ایجاد عفونت در ناخن ها و احتمالا از بین رفتن آنها می شود.چون جثه این نژاد بزرگ است سعی شود در محیطی باز و گسترده نگهداری شود.گونه ها این گونه شامل رنگ های مختلفی می باشد که از جمله آن می توان به امپراطور روشن ، امپراطور سیاه و امپراطور زرد اشاره کرد.

كبك پرنده ای است با نام علمی Alectoris chukar و نام انگلیسی Alectoris partridge كه از تلاقی چندین زیرگونه بوجود آمده و از آسیای میانه و اروپای شمالی به ایالات متحده مهاجرت كرده است. این پرنده، زیبا و رنگارنگ است و نر و ماده آن به لحاظ ظاهر هیچ تفاوتی با هم ندارند اما جنس نر با وزن حدود 800ـ510 گرم كمی بزرگتر از ماده آن با وزن حدود 650ـ450 گرم می باشد. البته راه های دیگری همچون اندازه و شكل سر، سیخك در پا و… برای تشخیص نر وماده این پرنده از یكدیگر نیز وجود دارد

1. تولید گوشت، كود، پر و… (در ادامه همین شماره درباره گوشت كبك بیشتر توضیح خواهیم داد) 2. تاسیس كارگاه های تاكسیدرمی 3. تاسیس شكارگاه های مصنوعی 4. ایجاد اشتغال

راه اندازی واحدهای صنعتی و نحوه پرورش کبک

روش های راه اندازی یك واحد پرورش كبك

خرید تخم بارور با وزن 25ـ16 گرم و اندازه 42×31 میلی متر و دوره جوجه كشی 25ـ23 روز می باشد

خرید جوجه یكروزه

خرید نیمچه

خرید گله مولد

مصریان باستان در ۲۰۰۰سال قبل شتر مرغ را برای کشیدن ارابه تربیت می کردند. آرسینو ملکه مصری بر شتر مرغ زین شده ای سوارمی شده است. گروههای شترمرغ گاهی اوقات در روم برای کشیدن ارابه ها در مسابقات مورد استفاده قرار می گرفتند. ژنرالهای رومی کلاه خودهای رزمی خود را با پرهای شترمرغ، به عنوان نشانه ای از رهبری (فرماندهی) می آراستند. همسران آنها خود را با پرهای شترمرغ به عنوان سلطنتی می آراستند و در کارهای روزمره سوار برشتر مرغ می شدند. پوسته تخم شتر مرغ در غارهای چین کشف شد که متعلق به ۲۵۰۰سال قبل است که توسط انسانها مورد استفاده واقع می شدند. شواهدی بدست آمده که پیشنهاد می کند که بوشمن های اولیه در افریقای جنوبی این پرندگان بزرگ را برای گوشت شکار می کردند. از پوسته های شتر مرغ به عنوان ظروف آب استفاده می کردند از آنها تخت های تزئینی می ساختند. نقاشی های قدیمی شتر مرغ، در معابد مصری کشف شدند بیانگر آن است که آنها تا حدی بوسیله مصریان اهلی شده بودند. شتر مرغ نشانه تِمی ، الهه مصری صداقت و عدالت بوده است. فراعنه و خانواده هایشان جزء طبقات برتری بودند که می توانستند دارای بادبزنهای ساخته شده از پر شتر مرغ باشند. روغن شتر مرغ توسط مصریان و رومیان باستان به عنوان ماده آرایشی و برای ماده ای جهت درمان درد و روماتیسم استفاده می شد. در دهه ۱۷۰۰ ماری آنتوانت پرهای شتر مرغ را به عنوان یک مد دلخواه زنان مجدداً معرفی نمود. آنچه اتفاق افتاد انفجاری در صنعت پر شتر مرغ بود که در طول قرن نوزدهم و نیز در قرن بیستم ادامه یافت. در دوره معاصر شتر مرغ، پس ازآنکه به واسطه شکار برای برداشت پرهای باشکوهش منقرض شده بودند، در اکثر مناطق قلمرو طبیعی است در وضعیت حفاظت شده جنوبی قرارداد. مزارع شترمرغ در حال حاضر به طور گسترده در سراسر دنیا راه اندازی می شوند. تولید پر، گوشت، روغن و تخم برای بازار جهانی آن می کنند

آشنایی با صنعت پرورش شترمرغ

شترمرغ(struthio camelus ) بزرگترین پرنده زنده است که متعلق به خانواده ratite ها به معنای سینه پهنان می باشد. اعضای این خانواده بوسیله عدم قدرت پرواز‍،توانایی دویدن و فقدان جناق در استخوان سینه شان شناخته می شوند. این پرندگان بسیار مقاوم بوده و به آسانی می توانند با شرایط گوناگون اقلیمی سازگار شوند. آنها می توانند در چراگاه های فقیری که گاو و گوسفند قادر به رشد و زندگی نیستند،زنده بمانند

تاریخچه پرورش شترمرغ

در حدود سال های ۱۸۶۰ تقاضای زیادی برای پر شترمرغ،منجر به اهلی کردن آن در آفریقای جنوبی شد . پس از اختراع دستگاه جوجه کشی مصنوعی ، در سال ۱۸۷۰ این حرفه تبدیل به حرفه ای بسیار سودآور گردید اما از سال ۱۹۱۴ به بعد،تقاضا برای پر کاهش یافت و در اواخر دهه ۸۰،توجه به گوشت و پوست این پرنده باعث رونق مجدد این صنعت شد و تا به امروز این روند ادامه دارد

انواع شترمرغ

شترمرغ آفریقای جنوبی (struthio camelus australis )گردن آبی

شتر مرغ آفریقای شمالی (struthio camelus camelus )گردن قرمز

شترمرغ آفریقای شرقی (struthio camelus massaicus )گردن قرمز

شترمرغ سومالی (struthio camelus molibdophanes )گردن آبی

شترمرغ آفریقایی اهلی شده (struthio camelus domesticus )گردن سیاه

مورد اخیر نوع اهلی شده ای می باشد که از قرن گذشته در آفریقای جنوبی تولید شده است که نتیجه تلاقی بین زیرگونه های مختلف با انتخاب بهترین پر،بالاترین باروری و مقاوم ترین در حمل و نقل می باشد.مزایای هر یک از این گونه ها بدین شرح استگردن آبی:جوجه ها مقاوم تر با درصد قدرت زنده مانی بیشتر اما تولید تخم کمتر

گردن قرمز:قد بلندتر،تولید گوشت بیشتر،بلوغ دیرتر و تولید تخم کمتر گردن سیاه(شترمرغ اهلی):مطیع تر،تولید تخم بالا اما جوجه ها ضعیف تر،جثه کوچکتر و تولید گوشت کمتر.